Էսպիսի խոսք կա հնուց եկած Սփխեչին արա դռներն փակ, Տրնդեզին արա ու հելի բակ։ Հին ժամանակներում մարդիկ հավատացել են, որ կրակ վառելով գետինը տաքանում է, գարունը շուտ է գալիս։ Մենք էլ այսօր բակ դուրս եկանք կրակ վառեցինք, այրեցինք երջանկության ճյուղը, հավատալով, որ խաղաղություն և ջերմություն կգա մեր աշխարհին։ Հարսանեկան ու կոմիտասյան երգ ու պարով, ամեն վատ բան չիք անելով, կրակի վրա թռիչքներանելով մեր Տյառնընդառաջի ծեսն ի կատար եղավ։ Տրնդե՜զ, դարմանը կես։
Սոնա Կարապետյան 